تاريخ: 6/2/1403 - ساعت: 10:48

وبلاگ

• «کوپال»: ضدقهرمان دوست داشتنی

8/2/1399
«کوپال» نخستین فیلم بلند سینمایی کاظم ملایی است که کارگردانی فیلم‌های کوتاه موفقی به نام‌های «لطفا از خط قرمز فاصله بگیرید» و «منها» را در کارنامه فیلم‌سازی‌اش دارد. فیلم، داستان مردی شکارچی و تاکسیدرمیست به نام کوپال با بازی لوون هفتوان را روایت می‌کند که در آستانه عید نوروز دچار مسائل و مشکلاتی می‌شود. 

فیلم «کوپال» با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد کاراکتر اصلی‌اش در نوع خود ایده‌ای بکر، تجربی و خلاقانه را به تصویر می‌کشد. بازی شیرین، راحت و تاثیرگذار لوون هفتوان در نقش کوپال هم بیننده خاص و عام را جذب می‌کند. تاروپود فیلم به بازی لوون هفتوان، به حرکات و میمیک‌های حساب‌شده و حتی فیزیک بدن او گره خورده است. کسی جز او نمی‌توانست یک شکارچی، دشمن محیط زیست، تاکسیدرمیست، عبوس باشد، اما در عین حال مخاطب آن‌قدر از او متنفر نباشد که مرگش را آرزو کند. او در این کاراکتر به شمایل یک ضدقهرمان دوست‌داشتنی درآمده است. بنابراین انتخاب لوون در نقش کوپال و کاراکتر اصلی فیلم هوشمندی و دقت‌نظر کارگردان را نشان می‌دهد. 

ملایی درباره انتخاب بازیگر نقش اصلی گفته است: «حقیقتا در فیلم‌نامه افراد دیگری برای این نقش مدنظرم بودند و به هفتوان، برای ایفای نقش کوپال، زیاد فکر نکرده بودم. در ابتدا این تصور را داشتم که چون بیشتر مردم لوون را در سینمای هنروتجربه دیده‌اند و فیلم من هم به اندازه کافی خصیصه‌های سینمای هنر و تجربه را داشت، حداقل در بحث بازیگری با چهره‌ای که بیشتر برای مخاطب عام آشنا بود، کار کنم. اما در نهایت به هفتوان رسیدیم و اذعان می‌کنم که مرحوم هفتوان، یک بازیگر خاص و توانمند بود و اکنون هم‌چنان مطمئنم بهترین گزینه را در آن شرایط انتخاب کردم.»

در فیلم «کوپال» عواقب تخریب محیط زیست هشدار داده می‌شود اما نکته اصلی این است که این هشدار شعاری و تصنعی نیست،ملایی درباره چرایی انی نکته توضیح داده‌است:«به خاطر این‌که به واقع به سفارش و توصیه‌ جایی این متن را ننوشته بودم. همیشه تکریم محیط زیست و بحث مبارزه با شکار بی‌رویه و حمایت از حقوق حیوانات موضوعات بسیار مهم و باارزشی برایم بودند. این بار بستر قصه‌ «کوپال» این فرصت را دراختیار من گذاشته بود تا به آن‌ها اشاره‌ای داشته باشم. از طرفی خودم شدیدا با آثار تعلیمی مشکل دارم و به نظرم سینما اصلا مناسبتی با تعلیم و شعار دادن آن‌هم به شکل مستقیم ندارد، چرا که عیار آثار نمایشی با طرح مضامین زیرمتنی و فرامتنی سنجیده می‌شود».

منبع: سایت هنروتجربه